O Rasie

Aberdeen Angus jest Szkocką rasą bydła mięsnego, należącą do grupy krów mięsnych średniego kalibru. Pochodzi z hrabstw Aberdeen, Banff, Kincardine i Angus położonych w rejonach północno-wschodniej Szkocji. Obok rasy Hereford jest jedną z najbardziej liczebnych ras bydła mięsnego. Obecnie największe stada można spotkać w USA. Początek rasy sięga roku 1835, natomiast do Polski przybyła ona w latach 70-tych.

 

Rasa ta posiada kilka charakterystycznych cech, takich jak: bezrożność oraz jednolite czarne lub czerwone umaszczenie. Bydło ma gładką, lśniącą sierść oraz mimo niewielkich rozmiarów ciała, ma charakterystyczną budowę dla bydła mięsnego, wpisaną w prostokąt. Zaletą jest także drobny kościeć, dzięki któremu zwiększa się udział procentowy mięsa.

 

Zwierzęta mają krótką szyję, małą głowę, dobrze umięśnioną część piersiową oraz grzbiet, szeroki i głęboki tułów osadzony na krótkich nogach. Dorosłe krowy ważą 550-600 kg i mają wysokość w kłębie ok. 125 cm. Buhaje natomiast osiągają masę ciała ok. 900 kg i wysokość w kłębie ok. 130 cm.

 

Angus należy do ras wcześnie dojrzewających, a pierwsze wycielenia mogą mieć miejsce nawet w 24. miesiącu życia jałówek. Cielęta są drobne, mają względnie drobną budowę i niską masę ciała do 30kg, dzięki czemu pomoc hodowcy lub weterynarza przy wcieleniach jest zbędna. Mleczność matek jest średnia, wystarcza jednak do wykarmienia cieląt, dając zadawalające wyniki.

 

Podobnie jak inne brytyjskie rasy mięsne, Angusy cechują się znakomitymi zdolnościami adaptacyjnymi do różnych warunków środowiska, dobrze wykorzystując pasze objętościowe, zwłaszcza przy systemie żywienia pastwiskowego. Bardzo dobrze wykorzystuje również pastwisko przy słabej jakości. Może być on również utrzymywany na niej przez cały rok.

 

Angus uzyskuje bardzo dobre przyrosty podczas chowu ekstensywnego. Bydło wyróżnia się przede wszystkim bardzo wysoką wydajnością rzeźną dochodzącą do 70% wraz z małym udziałem kości w tuszy. Warunki utrzymania hodowli nie są problematyczne. Mają łagodny i spokojny temperament.

 

 

 

Literatura: Rasy bydła mięsnego. Ocena, charakterystyka i przydatność do opasu.

„Rasy zwierząt gospodarskich”, PWN, Warszawa 2011 r.,